'Van mij mogen ze alles weten; ik heb niets te verbergen’ is vaak het antwoord op de vraag of je het een probleem vindt dat er zoveel persoonlijke gegevens van je gevraagd worden.
Maar is dat niet toch iets te lichtzinnig?

Ik schets twee beelden van een persoon op basis van een aantal 'onschuldige' gegevens.

1. Bulgaar, 33 jaar, momenteel werkeloos, drinkt bovengemiddeld alcohol, dure auto

2. Arts, getrouwd, drie kinderen, eigen huis, politiek actief

Waarschijnlijk heb je nu beelden van twee verschillende mensen voor ogen.
Maar realiseer je je dat het om één en dezelfde persoon kan gaan?

Het blijkt voor de beeldvorming erg belangrijk op welke manier ’onschuldige' gegevens bij elkaar gezet worden. En wíe dat doet en met welk doel.
Dat lijkt me reden genoeg om zuinig te zijn met het delen van persoonlijke gegevens en het niet zo makkelijk aan anderen over te laten om ze naar eigen goeddunken bij elkaar te zetten.